نمازهای شب های ماه مبارک رمضان

 نمازهای شب های ماه مبارک رمضان :

مرحوم علامه مجلسی در فصل آخر از اعمال ماه رمضان در كتاب «زادالمعاد»، نماز شب هاى ماه رمضان را چنين

 بيان مى كند:

شب اوّل: چهار ركعت; هر ركعت بعد از سوره حمد پانزده مرتبه سوره توحيد.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : کسی که این نماز را بخواند خداوند متعال به او ثواب راستگویان و شهدا

را اعطا می کند و تمام گناهان اور ار بیامرزد و روز قیامت از رستگاران باشد

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 186

شب دوم:چهار رکعت  در هر ركعت بعد از سوره حمد بيست مرتبه سوره إنَّا أنزلناه.

شب سوم:ده رکعت ; در هر ركعت بعد از سوره حمد پنجاه مرتبه سوره توحيد.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : هر کس این نماز را بخواند ندا کرده می شود در قیامت به اینکه او آزاد

شده خداست از آتش

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 186

 

شب چهارم: هشت ركعت; در هر ركعت بعد از سوره حمد بيست مرتبه سوره إنّا أنزلناه.

شب پنجم: دو ركعت; در هر ركعت، سوره حمد و پنجاه مرتبه سوره توحيد; بعد از سلامِ نماز، صد مرتبه بگويد: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : کسی که این نماز را بخواند روز  قیامت با من وارد بهشت می شود

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 187

 

شب ششم: چهار ركعت و در هر ركعت سوره حمد و سوره ملك.

شب هفتم: چهار ركعت; در هر ركعت سوره حمد و سيزده مرتبه سوره إنّا أنزلناه.

شب هشتم: دو ركعت; در هر ركعت سوره حمد و ده مرتبه سوره توحيد و پس از سلام نماز، هزار مرتبه بگويد: سبحان اللّه.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : هر کس این نماز را بخواند هشت در بهشت به روی او باز می شود

و از هر دری که بخواهد داخل میشود

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 187

 

شب نهم: شش ركعت ميان نماز مغرب و عشا; در هر ركعت سوره حمد و هفت مرتبه آية الكرسى و پس از اتمام نماز، پنجاه مرتبه بگويد: اَللّهمّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.

شب دهم: بيست ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و سى مرتبه سوره توحيد.

نمازی دیگر : شش رکعت  بین نماز مغرب و عشاء . در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه آیة الکرسی و بعد

از نماز پنجاه مرتبه بگوید : اَللّهمّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد

 

شب يازدهم: دو ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و بيست مرتبه سوره كوثر.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : کسی که این نماز را بخواند در آن روز گناه نمی کند اگر چه شیطان

کوشش خود را بکند .

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 187

 

شب دوازدهم: هشت ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و سى مرتبه سوره إنّا أنزلناه.

شب سيزدهم: چهار ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و بيست و پنج مرتبه سوره توحيد.

شب چهاردهم: شش ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و سى مرتبه سوره إذا زُلزِلَت.

شب پانزدهم: چهار ركعت; در دو ركعت اوّل بعد از سوره حمد، صد مرتبه سوره توحيد، و در دو ركعت ديگر، بعد از سوره حمد، پنجاه مرتبه سوره توحيد.

شب شانزدهم: دوازده ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و دوازده مرتبه سوره تكاثر.

شب هفدهم: دو ركعت; در ركعت اوّل، سوره حمد و هر سوره اى كه خواست بخواند و در ركعت دوم، سوره حمد و صد مرتبه سوره توحيد و بعد از سلام نيز صد مرتبه بگويد: لا إلهَ اِلاَّ اللّهُ.

شب هيجدهم: چهار ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و بيست و پنج مرتبه سوره كوثر.

شب نوزدهم: پنجاه ركعت; با سوره حمد، و پنجاه مرتبه سوره إذا زلزلت ( بنه به قولی یه مرتبه )

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : هر کس این نماز را بخواند ملاقات می کند خدا را مثل کسی که صد

حج و صد عمره بجا آورده باشد و سایر اعمال او را ایضا قبول می کند

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

مرحوم «علاّمه مجلسى» مى گويد: ظاهراً مراد آن است كه در هر ركعت يك مرتبه اين سوره را بخواند; زيرا در يك شب خواندن دوهزار و پانصد مرتبه سوره «اذا زلزلت» دشوار خواهد بود.

شبهاى بيستم تا بيست و چهارم: در هر يك از اين شب ها، هشت ركعت نماز بخواند كه پس از حمد، هر سوره اى خواست مى خواند.

شب بیستم :امیر المونین علی علیه السلام فرمود :  هر کس این نماز را بخواند خدا گناه گذشته و آینده اش

را می آمرزد

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

شب بیست و یکم : امیر المونین علی علیه السلام فرمود :  هر کس این نماز را بخواند گشوده می شود از برای

او درهای آسمان

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

شب بیست و دوم : امیر المونین علی علیه السلام فرمود : داخل بهشت میشود از هر دری که بخواهد

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

شب بیست و سوم : امیر المونین علی علیه السلام فرمود : گشوده می شود برای او درهای آسمان

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

 

شب بيست و پنجم: هشت ركعت نماز; در هر ركعت سوره حمد، و ده مرتبه سوره توحيد را بخواند.

شب بيست و ششم: هشت ركعت; در هر رکعت بعد از حمد هر سوره ای که می خواهی بخوان

شب بيست و هفتم: چهار ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و سوره ملك را بخواند و اگر نتوانست، بيست و پنج مرتبه سوره توحيد را بخواند.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : هر کس این نماز را بخواند خدا گناهان او و پدر و مادرش را می آمرزد

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

شب بيست و هشتم: شش ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و ده مرتبه آية الكرسى،ده مرتبه سوره توحيد و ده مرتبه سوره كوثر را بخواند و پس از پايان نماز، صد مرتبه صلوات بفرستد.

شب بيست و نهم: دو ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و بيست مرتبه سوره توحيد را بخواند.

امیر المونین علی علیه السلام فرمود : هر کس این نماز را بخواند از مرحومین حساب شده و نامه ی عمل او

را به اعلی علیین می برند

منبع : وسائل الشیعه ج 5 ص 188

 

شب سى ام: دوازده ركعت; در هر ركعت سوره حمد، و بيست مرتبه سوره توحيد را بخواند و پس از پايان نماز، صد مرتبه صلوات بفرستد.

 

اعمال مشترکه ماه شعبان

 

اعمال مشترکه ماه شعبان :

آن چند امر است :

اوّل : هر روز هفتاد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ

دوّم : هر روز هفتاد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ الْحَىُّ الْقَيّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ و در بعضى روايات الْحَىُّ الْقَيُّومُ پيش از الرَّحْمنُ الرَّحيمُ است و عمل به هر دو خوبست و از روايات مستفاد مى شود كه بهترين دعاها و ذكرها در اين ماه استغفار است و هركه هر روز از اين ماه استغفار كند هفتاد مرتبه مثل آنست كه هفتاد هزار در ماههاى ديگر استغفار كند .

سوّم : تصدّق كند در اين ماه اگرچه به نصف دانه خرمايى باشد تا حق تعالى بدن او را برآتش جهنّم حرام گرداند از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه از آن جناب سؤ ال كردند از فضيلت روزه رجب فرمود چرا غافليد از روزه شعبان راوى عرض كرد يابن رَسول الله چه ثواب دارد كسى كه يك روز از شعبان را روزه بدارد فرمود به خدا قسم بهشت ثواب اوست عرض كرد يابن رسول الله بهترين اعمال در اين ماه چيست فرمود تصدّق و استغفار هر كه تصدّق كند در ماه شعبان حق تعالى آن را تربيت كند همچنانكه يكى از شما شتر بچّه اش را تربيت مى كند تا آنكه در روز قيامت برسد به صاحبش در حالتى كه بقدر كوه اُحُد شده باشد

چهارم : در تمام اين ماه هزار بار بگويد لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَلانَعْبُدُ اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوُ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ كه ثواب بسيار دارد از جمله آنكه عبادت هزار ساله در نامه عملش بنويسند .

پنجم : در هر پنجشنبه اين ماه دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد صد مرتبه توحيد و بعد از سلام صد بار صلوات بفرستد تا حق تعالى برآورد هر حاجتى كه دارد از امر دين و دنياى خود و روزه اش نيزفضيلت دارد و روايت شده كه در هر روز پنجشنبه ماه شعبان زينت مى كنند آسمانها را پس ملائكه عرض مى كنند خداوندا بيامرز روزه داران اين روز را و دعاى ايشان را مستجاب گردان و در خبر نبوى است كه هر كه روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه دارد حقّتعالى بيست حاجت ازحوائج دنيا وبيست حاجت ازحاجتهاى آخرت او را برآورد .

ششم : در اين ماه صلوات بسيار فرستد


صلوات هر روز شعبان :

هفتم در هر روز از شعبان در وقت زوال و در شب نيمه آن بخوانداين صلوات مَرْويّه ازحضرت امام زين العابدين عليه السلام را:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِكَةِ وَ مَعْدِنِ

 الْعِلْمِ وَ اَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْكِ الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ

یَامَنُ مَنْ رَكِبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ.

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْكَهْفِ الْحَصینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَكینِ وَ مَلْجَاءِ

الْهارِبینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلوةً كَثیرَةً تَكُونُ لَهُمْ رِضاً وَ

 لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَداَّءً وَ قَضاَّءً بِحَوْلٍ مِنْكَ وَ قُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ.

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الاْبْرارِ الاْخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ

طاعَتَهُمْ وَ وِلایَتَهُمْ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِكَ وَلا تُخْزِنى

بِمَعْصِیَتِكَ وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ نَشَرْتَ

عَلَىَّ مِنْ عَدْلِكَ وَ اَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّكَ وَ هذا شَهْرُ نَبِیِّكَ سَیِّدِ رُسُلِكَ شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْكَ

بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذى كانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّمَ یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَ قِیامِهِ

 فى لَیالیهِ وَ اَیّامِهِ بُخُوعاً لَكَ فى اِكْرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ.

اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاْ سْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً

 وَ طَریقاً اِلَیْكَ مَهیَعاً وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّى اَلْقاكَ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً

 قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ وَ اَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ وَ مَحَلَّ الاْخْیارِ

 

مناجات شعبانيه :

هشتم  بخواند اين مناجات مرويّه از ابن خالويه را كه نقل كرده و گفته اين مناجات حضرت اميرالمؤ منين و امامان از فرزندان او است كه در ماه شعبان مى خواندند:

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُكَ وَاْسمَعْ نِدائى اِذا نادَیْتُكَ وَاَقْبِلْ عَلىَّ اِذا ناجَیْتُكَ فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْكَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیكَ مُسْتَكیناً لَكَ مُتَضرِّعاً اِلَیْكَ راجِیاً لِما لَدَیْكَ ثَوابى وَ تَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَ تَخْبُرُ حاجَتى وَ تَعْرِفُ ضَمیرى وَلا یَخْفى عَلَیْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى واَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتى وَ اَرْجُوهُ لِعاقِبَتى وَ قَدْ جَرَتْ مَقادیرُكَ عَلَىَّ یا سَیِّدى فیما یَكُونُ مِنّى اِلى آخِرِ عُمْرى مِنْ سَریرَتى وَ عَلانِیَتى وَ بِیَدِكَ لا بِیَدِ غَیْرِكَ زِیادَتى وَ نَقْصى وَ نَفْعى وَ ضَرّى اِلهى اِنْحَرَمْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَرْزُقُنى وَ اِنْ خَذَلْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى یَنْصُرُنى.

اِلهى اَعُوذُبِكَ مِنَ غَضَبِكَ وَ حُلُولِ سَخَطِكَ اِلهى اِنْ كُنْتُ غَیْرَ مُسْتَاْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلىَّ بِفَضْلِ سِعَتِكَ اِلهى كَاَنّى بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْكَ وَ قَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلى عَلَیْكَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنى بِعَفْوِكَ اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ بِذلِكَ وَ اِنْ كانَ قَدْ دَنا اَجَلى وَ لَمْ یُدْنِنى مِنْكَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْكَ وَسیلَتى.

اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها اِلهى لَمْ یَزَلْ بِرُّكَ عَلَىَّ اَیّامَ حَیوتى فَلا تَقْطَعْ بِرَّكَ عَنّى فى مَماتى اِلهى كَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِكَ لى بَعْدَ مَماتى وَ اَنْتَ لَمْ تُوَلِّنى اِلاّ الْجَمیلَ فى حَیوتى اِلهى تَوَلَّ مِنْ اَمْرى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَعُدْ عَلَىَّ بِفَضْلِكَ عَلى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنُوباً فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْكَ فى الاُْخْرى اِذْ لَمْ تُظْهِرْها لاَِحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحینَ فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلى رُؤُسِ الاْشْهادِ اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى وَ عَفْوُكَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى اِلهى فَسُرَّنى بِلِقاَّئِكَ یَوْمَ تَقْضى فیهِ بَیْنَ عِبادِكَ اِلهى اعْتِذارى اِلَیْكَ اِعْتِذارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ.

اِلهى لا تَرُدَّ حاجَتى وَلا تُخَیِّبْ طَمَعى وَلا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجاَّئى وَ اَمَلى اِلهى لَوْ اَرَدْتَ هَوانى لَمْ تَهْدِنى وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى. اِلهى ما اَظُنُّكَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْكَ اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً داَّئِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَلا یَبیدُ كَما تُحِبُّ وَ تَرْضى اِلهى اِنْ اَخَذْتَنى بِجُرْمى اَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنىِ النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّكَ اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَدْ كَبُرَ فى جَنْبِ رَجاَّئِكَ اَمَلى اِلهى كَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحْروماً وَ قَدْ كانَ حُسْنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوما.ً

 اِلهى وَ قَدْ اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ اَبْلَیْتُ شَبابى فى سَكْرَةِ التَّباعُدِ مِنْكَ اِلهى فَلَمْ اَسْتَیْقِظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَ رُكُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِكَ. اِلهى وَ اَنَا عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ قائِمٌ بَیْنَ یَدَیْكَ مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ اِلَیْكَ اِلهى اَنَا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْكَ مِمَّا كُنْتُ اُواجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائى مِنْ نَظَرِكَ وَ اَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ اِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِكَرَمِكَ اِلهى لَمْ یَكُنْ لى حَوْلٌ فَانْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِكَ اِلاّ فى وَقْتٍ اَیْقَظْتَنى لِمَحَبَّتِكَ وَ كَما اَرَدْتَ اَنْ اَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِاِدْخالى فى كَرَمِكَ وَ لِتَطْهیرِ قَلْبى مِنْ اَوْساخِ الْغَفْلَةِ عَنْكَ اِلهى اُنْظُرْ اِلَىَّ نَظَرَ مَنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَاْستَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَاَطاعَكَ یا قَریبَاً لا یَبْعُدُ عَنِ المُغْتَرِّ بِهِ وَ یا جَواداً لایَبْخَلُ عَمَّنْ رَجا ثَوابَهُ. اِلهى هَبْ لى قَلْباً یُدْنیهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِساناً یُرْفَعُ اِلَیْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ اِلهى إنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوكٍ. اِلهى اِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِكَ لَمُسْتَنیرٌ وَ اِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجیرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِكَ یا اِلهى فَلا تُخَیِّبْ ظَنّى مِنْ رَحْمَتِكَ وَلا تَحْجُبْنى عَنْ رَاْفَتِكَ اِلهى اَقِمْنى فى اَهْلِ وِلایَتِكَ مُقامَ مَنْ رَجَا الزِّیادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ اِلهى وَ اَلْهِمْنى وَ لَهاً بِذِكْرِكَ اِلى ذِكْرِكَ وَ هِمَّتى فى رَوْحِ نَجاحِ اَسْماَّئِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ.

اِلهى بِكَ عَلَیْكَ اِلاّ اَلْحَقْتَنى بِمَحَلِّ اَهْلِ طاعَتِكَ وَالْمَثْوَى الصّالِحِ مِنْ مَرْضاتِكَ فَاِنّى لا اَقْدِرُ لِنَفْسى دَفْعاً وَلا اَمْلِكُ لَها نَفْعاً اِلهى اَنَا عَبْدُكَ الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنیبُ فَلا تَجْعَلْنى مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ اِلهى هَبْ لى كَمالَ الاِنْقِطاعِ اِلَیْكَ وَ اَنِرْ اَبْصارَ قُلُوبِنا بِضِیاَّءِ نَظَرِها اِلَیْكَ حَتّى تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلوُبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ اِلى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ اَرْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ اِلهى وَاجْعَلْنى مِمَّنْ نادَیْتَهُ فَاَجابَكَ وَلاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَناجَیْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَكَ جَهْراً.

اِلهى لَمْ اُسَلِّطْ عَلى حُسْنِ ظَنّى قُنُوطَ الاْیاسِ وَلاَ انْقَطَعَ رَجاَّئى مِنْ جَمیلِ كَرَمِكَ اِلهى اِنْ كانَتِ الْخَطایا قَدْ اَسْقَطَتْنى لَدَیْكَ فَاصْفَحْ عَنّى بِحُسْنِ تَوَكُّلى عَلَیْكَ اِلهى اِنْ حَطَّتْنِى الذُّنُوبُ مِنْ مَكارِمِ لُطْفِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْیَقینُ اِلى كَرَمِ عَطْفِكَ اِلهى اِنْ اَنامَتْنِى الْغَفْلَةُ عَنِ الاِسْتْعِدادِ لِلِقاَّئِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِى الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِ آلاَّئِكَ اِلهى اِنْ دَعانى اِلَى النّارِ عَظیْمُ عِقابِكَ فَقَدْ دَعانى اِلَى الْجَنَّةِ جَزیلُ ثَوابِكَ.

اِلهى فَلَكَ اَسْئَلُ وَ اِلَیْكَ اَبْتَهِلُ وَ اَرْغَبُ وَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِكَرَكَ وَلا و یَنْقُضُ عَهْدَكَ وَلا یَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَلا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِكَ اِلهى وَ اَلْحِقْنى بِنُورِ عِزِّكَ الاْبْهَجِ فَاَكُونَ لَكَ عارِفاً وَ عَنْ سِواكَ مُنْحَرِفاً وَ مِنْكَ خاَّئِفاً مُراقِباً یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ وَ صَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً كَثیراً.

 

 

 

فضیلت روز اول ماه شعبان :

 

و بدانكه در تفسير امام عليه السلام خبرى در فضيلت شعبان و روز اوّل آن ذكر شده كه فوائد بسيار در آن مندرجست و شيخ ما ثقة الاسلام نورى نَوَّرَاللّهُ مَرْقَدَهُ آن خبر را ترجمه نموده و در آخر كتاب كلمه طيّبه ذكر فرموده و چون آن خبر طولانيست و مقام را گنجايش تمام آن نيست ما مختصر آن را در اينجا ذكر مى كنيم

حاصل آن خبر آن است كه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام در روز اوّل شعبانى گذشت به جماعتى كه در مسجدى نشسته بودند و در امر قَدَرْ و امثال آن گفتگو مى كردند و بلند شده بود صداهاى ايشان و سخت شده بود لجاجت و جدال ايشان پس حضرت ايستاد و بر ايشان سلام كرد آنها جواب سلام دادند و براى آن جناب برخاستند و خواهش كردند كه نزد ايشان بنشيند آن حضرت به ايشان اعتنايى نكرد و فرمود اى گروهى كه سخن مى گوييد در چيزى كه نفع نمى رساند آيا ندانستيد كه خداى تعالى را بندگانيست كه ساكت كرده ايشان را خوف بدون آنكه عاجز باشند از گفتن يا لال باشند بلكه ايشان هرگاه به خاطر آرند عظمت خداوند را شكسته مى شود زبانهايشان و كنده مى شود دلهايشان و مى رود عقلهاى شان و مبهوت مى شوند به جهت اِعْزاز و اِجلال و اعظام خداوند پس هرگاه به خود آمدند از اين حالت رو مى آورند بسوى خدا به كردارهاى پاكيزه مى شمرند نَفْسهاى خود را با ستمكاران و خطاكاران و حال آنكه ايشان منزّهند از تقصير و تفريط مگر آنكه ايشان راضى نمى شوند براى خدا به كردار اندك و بسيار نمى شمرند براى او عمل زياد را و پيوسته مشغولند به اعمال پس ايشان چنانند كه هر وقت نظر كنى به ايشان ايستادگانند به عبادت ترسان و هراسان در بيم و اضطرابند پس كجائيد شما از ايشان اى گروه تازه كارها آيا ندانستيد كه داناترين مردم به قَدَرْ ساكت ترين ايشانند از آن و اينكه جاهلترين مردم به قَدَرْ سخنگوترين ايشانند در او .

اى گروه تازه كارها امروز غُرّه شعبان كريم است ناميده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراكنده شدن خيرات به تحقيق كه باز كرده پروردگار شما در او درهاى حسنات خود را و جلوه داده به شما قصرها و خيرات او را به قيمت ارزانى و كارهاى آسانى پس بخريد آن را و جلوه داده براى شما ابليس لعين شُعَبهاى شرور و بلاهاى خود را و شما پيوسته مى كوشيد در گمراهى و طغيان و متَمَّسِك مى شويد به شعبهاى ابليس و رُو مى گردانيد از شعبهاى خيرات كه باز شده براى شما درهاى او و اين غُرّه ماه شعبان است و شعبهاى خيرات او نماز است و روزه و زكات و امر به معروف و نهى از منكر و بِرّ والدين و خويشان و همسايگان و اصلاح ذات الْبَيْنِ و صدقه بر فقراء و مساكين بر خود كلفت مى دهيد چيزى را كه برداشته شده از شما يعنى امر قضا و قدر و چيزى كه نهى كرده شده ايد از فرو رفتن در آن از كشف سِرّهاى خدا كه هر كه تفتيش كند از آنها از تباه شدگانست

آگاه باشيد به درستى كه اگر شما واقف شويد بر آنچه مهيّا فرموده ، پروردگار عزّوجلّ براى مطيعين از بندگانش در امروز هر آينه بازخواهيد داشت خود را از آنچه در او هستيد و شروع خواهيد كرد در آنچه امر كردند شما را به آن .

گفتند يا اميرالمؤ منين عليه السلام و چيست آنكه آن را خداوند مهيّا فرموده در اين روز براى مطيعين خود ؟

پس حضرت نقل فرمود قصه آن لشكرى را كه رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله به جهاد كفار فرستاده بود و دشمنان شب بر ايشان شبيخون زدند و آن شبى تاريك و سخت ظلمانى بود و مسلمانان در خواب بودند كسى از ايشان بيدار نبود جز زيد بن حارثه و عبدالله بن رواحه و قتادة بن نعمان و قيس بن عاصم منقرى كه هر كدام در يك جانب ايشان بيدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند دشمنان مسلمانان را تيرباران كردند و به واسطه تاريكى و نديدن مسلمانان دشمنان را تا از آنها احتراز كنند نزديك بود كه هلاك شوند كه ناگاه از دهان اين چند نفر نورهايى ساطع شد كه لشكرگاه مسلمانان را روشن كرده و سبب قوت و دليرى ايشان شده پس شمشير كشيده و دشمنان را كشته و زخمدار و اسير نمودند و چون مراجعت نمودند و براى حضرت رسول صلى الله عليه و آله نقل كردند فرمود اين نورها به جهت اعمال اين برادران شما است در غره ماه شعبان .

پس يك يك آن اعمال را حضرت نقل كردند تا آنكه فرمودند چون روز اول شعبان مى‏شود پراكنده مى‏كند ابليس لشكر خود را در اطراف زمين و آفاق آن و مى‏گويد به ايشان كه سعى كنيد در كشيدن بعضى از بندگان خدا را به سوى خود در اين روز و به درستى كه خداى عز و جل پراكنده مى‏كند ملائكه را در اطراف زمين و آفاق او و به ايشان مى‏فرمايد براستى نگاه داريد بندگان مرا و ارشاد كنيد ايشان را پس همه ايشان نيك بخت مى‏شوند به شما مگر آنكه امتناع و سركشى كند پس به درستى كه او از حد گذشته مى‏گردد در حزب ابليس و جنود او به درستى كه خداوند عز و جل چون روز اول ماه شعبان مى‏شود امر مى‏كند به درهاى بهشت پس باز مى‏شود و امر مى‏كند درخت طوبى را پس نزديك مى‏كند شاخه‏هاى خود را بر اين دنيا آنگاه ندا مى‏كند منادى پروردگار عز و جل اى بندگان خدا اين شاخه‏هاى درخت طوبى است پس در آويزيد به او كه بلند كند شما را بسوى بهشت و اين شاخه‏هاى درخت زقوم است پس بترسيد از او كه نبرد شما را بسوى دوزخ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود قسم به آنكه مرا به راستى به رسالت مبعوث نموده كه هر كه فرا گيرد درى از خير و نيكى را در اين روز پس به تحقيق كه در آويخته به شاخه‏اى از شاخه‏هاى درخت طوبى پس او كشاننده است او را بسوى بهشت و هر كه فرا گيرد درى از شر را در امروز پس به تحقيق كه در آويخته به شاخه‏اى از شاخه‏هاى درخت زقوم پس آن كشاننده است او را بسوى آتش آنگاه فرمود رسول خدا صلى الله عليه و آله پس هر كس كه نماز مستحبى كند امروز براى خدا پس در آويخته به شاخه‏اى از آن .

و هر كه روزه گيرد در اين روز پس به تحقيق كه در آويخته به شاخه‏اى از آن و هر كه صلح دهد ميان زن و شوهرش يا پدر و فرزندش يا خويشاوندانش يا مرد و زن همسايه‏اش يا مرد و زن بيگانه پس به تحقيق كه در آويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه تخفيف دهد پريشانى را از طلبى كه از او دارد يا كم كند از آن پس به تحقيق كه در آويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه نظر كند در حساب خود پس ببيند قرض كهنه را كه صاحبش از آن مايوس شده پس ادا كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه كفالت كند يتيمى را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه باز دارد سفيهى را از عرض مؤمنى پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه بخواند قرآن يا چيزى از آن را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه ياد آرد خداى را و بشمرد نعمتهاى او را و شكر كند پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه عيادت كند مريضى را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه نيكى كند پدر و مادر خود يا يكى از آنها را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه پيش از اين روز به غضب آورده بود ايشان را پس خوشنودشان كرد در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و هر كه تشييع كند جنازه را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه تسليت دهد در آن مصيبت زده را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و همچنين هر كسى كه بجا آورد چيزى را از ابواب خير در اين روز پس به تحقيق درآويخته از آن به شاخه‏اى آنگاه فرمود رسول خدا صلى الله عليه و آله قسم به آنكه مرا به راستى به پيغمبرى مبعوث فرموده كه هر كس كه فراگيرد درى از شر و گناه را در اين روز پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از شاخه‏هاى درخت زقوم پس آن كشاننده است او را بسوى آتش آنگاه فرمود قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى فرستاده كه هر كس تقصير كند در اين روز نماز واجبى خود را و ضايع كند آن را پس به تحقيق كه درآويخته از آن درخت به شاخه‏اى و هر كس كه بيايد در نزد او فقيرى ضعيف كه مى‏داند بدى حال او را و او قادر است بر تغيير حالش بدون آنكه ضررى به او برسد و كسى هم نيست از او نيابت كند و بنشيند به جاى او پس واگذارد او را كه ضايع شود و هلاك گردد و دست او را نگيرد پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه عذر خواهى كند از او بدكارى پس نپذيرد عذر او را آنگاه عقوبت نكند او را به قدر بدى او بلكه بيفزايد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه جدائى اندازد ميان شوهرى با زنش يا پدر با فرزندش يا برادر با برادرش يا خويشى با خويشش يا ميان دو همسايه يا ميان دو رفيق يا دو خواهر پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه سخت بگيرد بر تنگدستى و حال آنكه مى‏داند تنگدستى او را پس بيفزايد بر غيظ او بلاى او پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه بر او دينى باشد پس منكر شود آن را بر صاحبش و تعدى كند بر او تا آنكه باطل كند دين او را پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه جفا كند يتيمى را و آزار رساند او را و مال او را تباه كند پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه داخل شود در عرض برادر مؤمن خود و وادارد مردم را بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از او و كسى كه آوازه‏خوانى كند به قسمى از خوانندگى كه برانگيزاند در آن خواندن بر معاصى پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از او و كسى كه بنشيند بشمرد كارهاى قبيح خود را در جنگها و انواع ستم خود را بر بندگان خدا و افتخار كند بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه همسايه‏اش مريض شده پس او را عيادت نكرد محض استخفاف به شان او پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه همسايه‏اش مرد پس مشايعت نكرد جنازه او را به جهت خوار بودن او در نظرش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه اعراض كند از مصيبت زده و جفا كند او را محض حقارت و كوچكى او در نزدش پس به تحقيق كه درآويخته از آن به شاخه‏اى و كسى كه عاق كند پدر و مادر خود يا يكى از آن دو را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و كسى كه پيش ايشان را عاق كرده بود و خوشنود نكرد ايشان را امروز و حال آنكه قدرت دارد بر آن پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و همچنين هر كس بكند كارى از ساير اقسام شر را پس به تحقيق كه درآويخته به شاخه‏اى از آن و قسم به آنكه مرا به راستى به پيغمبرى فرستاده كه درآويختگان به شاخه‏هاى درخت طوبى بلند مى‏كند ايشان را آن شاخه‏ها بسوى بهشت آنگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله نظر خود را به جانب آسمان انداخت اندكى و مى‏خنديد و مسرور بود آنگاه نظر مبارك را به زير انداخت بسوى زمين پس پيشانى مبارك را درهم كشيد و روى مباركش ترش شد .

آنگاه رو كرد به اصحاب خود و فرمود قسم به آنكه فرستاده محمد را براستى به پيغمبرى كه ديدم به تحقيق درخت طوبى را كه بلند مى‏شد و بلند مى‏كرد آنان كه به او درآويخته بودند بسوى بهشت و ديدم بعضى از ايشان را كه درآويخته بود به يك شاخه از آن و بعضى درآويخته بودند به دو شاخه از آن يا به چند شاخه بر حسب فراگرفتن ايشان مر طاعت را و به درستى كه هر آينه مى‏بينم زيد بن حارثه را كه درآويخته به بيشتر شاخه‏هاى از آن پس آن شاخه‏ها بلند مى‏كند او را به اعلى عليين بهشت پس از اين جهت خنديدم و خوشحال شدم پس نگاه كردم بسوى زمين پس قسم به آنكه مرا براستى به پيغمبرى فرستاده كه ديدم درخت زقوم را كه پايين مى‏رفت شاخه‏هاى او و پايين مى‏برد درآويختگان به او را بسوى دوزخ و ديدم پاره‏اى از ايشان را درآويخته به شاخه‏اى و ديدم پاره‏اى از ايشان كه درآويخته به دو شاخه يا به چند شاخه بر حسب فراگرفتن او مر قبايح را و به درستى كه هر آينه مى‏بينم  بعضى از منافقين را كه درآويخته به بيشتر شاخهاى او و آنها فرو مى برند او را به اَسفَلِ دَرَكات او پس از اين جهت روى خود را تُرش كردم و پيشانى را درهم كشيدم

 

 

منبع : مفاتیح الجنان

 

نمازهای شب های ماه مبارک شعبان

 

نمازهای شب های ماه مبارک شعبان :

 

نماز شب اول :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در اولین شب از ماه شعبان صد رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره توحید را نیز یک بار بخواند پس بعد از تمام شدن نماز ٬ سوره حمد را ۵۰ بار

بخواند به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت ٬ که اگر بنده ای این نماز را گزارده و روزه بگیرد ٬ خداوند

تعالی از او شر اهل آسمان و زمین و شیاطین و پادشاهان را دفع می کند و از او هفتاد هزار گناه کبیره را

می آمرزد و از او عذاب قبر را بر می دارد و فرشتگان نکیر و منکر اور را نمی ترسانند و در حالی از قبرش بیرون

می آید که صورتش به مانند ماه شب چهارده است و از صراط به مانند برق عبور کرده و نامه اش به دست راست

او داده می شود

منبع : اقبال الاعمال ص ۱۹۳

 

نمازی دیگر برای شب اول شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب اول ماه شعبان دوازده رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی بعد از حمد سوره توحید را پانزده بار بخواند خدای تعالی به او پاداش دوازده هزار شهید را عنایت کرده

و برای او عبادت دوازده سال را می نویسد و از گناهانش به مانند روزی که از مادر متولد شده بیرون می آید و

خداوند برای هر آیه از قرآن ٬ کاخی در بهشت به او عنایت می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۱۹۳

 

نماز شب دوم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب دوم از ماه شعبان ٬ ۵۰ رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره های اخلاص و فلق و ناس را نیز یکبار بخواند خداوند به فرشتگان کرام

الکاتبین فرمان می دهد که : بر بنده ام گناهی ننویسید تا این که یک سال بر او بگذرد و خداوند برای او بهره ای

در عبادت اهل آسمان و زمین قرار می دهد و به خدایی که مرا به راستی به پیامبری برانگیخت ٬ از عبادت آن

شب جز بدکار یا منافق یا فاجر دوری نمی گزیند و فضیلت زیادی ذکر کرده اند .

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۱

 

نماز شب سوم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :  کسی که در شب سوم ماه شعبان دو رکعت نماز بخواند که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره توحید را ۲۵ بار بخواند خداوند در روز قیامت برای او هشت باب بهشت را

می گشاید و هفت باب جهنم را به روی او می بندد و به او هزار لباس ابریشمی و هزار تاج می پوشاند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۱

 

نماز شب چهارم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب چهارم ماه شعبان چهل رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و ۲۵ بار سوره توحید را بخواند خداوند برای او به ازای هر رکعتی پاداش یک میلیون

سال را نوشته و برای او برای هر سوره ای ٬ یک میلیون شهر می سازد و خداوند به او پاداش یک میلیون شهید

را عنایت می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۳

 

نماز شب پنجم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب پنجم از شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در هر رکعتی

سوره حمد را یک بار و سوره توحید را پانصد بار بخواند و پس از سلام بر پیامبر هفتاد بار درود ( صلوات ) رساند

خداوند برای او هزار حاجت از حاجت های دنیایی و آخرتی او را برآورده می سازد و خداوند به تعداد ستارگان

آسمان ٬ شهر در بهشت به او عنایت می فرماید

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۴

 

نماز شب ششم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب ششم ماه شعبان چهار رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یکبار و سوره توحید را ۵۰ بار بخواند ٬ خداوند او را بر خوشبختی می گیرد و قبرش را گشاد

می کند و در حالی از قبرش بیرون می آید که صورتش به مانند ماه است و می گوید : اشهد ان لا اله الا الله

و ان محمدا عبده و رسوله

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۴

 

نماز شب هفتم ماه شعبان :

 رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب هفتم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در رکعت

اول سوره حمد را یک بار و سوره توحید را صد بار بخواند و در رکعت دوم سوره حمد را یک بار و  آیة الکرسی را

صد بار بخواند ٬ پیامبر صل الله علیه و آله فرمود : مرد و زن مومنی نیست که این نماز را می گزارد مگر این که

خداوند تعالی دعایش را اجابت کرده و حوائجش را برآورده می سازد و برای او هر روز پاداش شهیدی می نویسد

و بر او گناهی نمی باشد .

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۴

 

نماز شب هشتم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب هشتم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در رکعت

اول سوره حمد را یک بار و آیه امن الرسول را تا آخر آن ٬ پنج بار و سوره توحید را پانزده مرتبه بخواند و در رکعت

دوم سوره حمد را یک بار و آیه آخر سوره کهف ( قل انما انا بشر مثلکم ) را یک بار و پانزده بار سوره توحید را

بخواند ٬ پس اگر گناهانش بیشتر از کف دریا باشد ٬ خداوند او را بجز پاکیزه از دنیا نمی برد ٬ و گویا که تورات و

انجیل و زبور و قرآن را خوانده باشد

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۵

 

نماز شب نهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب نهم ماه شعبان چهار رکعت نماز بگزارد که در هر رکعتی

سوره حمد را یک بار و ده بار سوره نصر را بخواند خداوند حتما جسدش را بر آتش حرام می کند و خداوند به او

برای هر آیه ای ثواب دوازده شهید از شهدا بدر و ثواب علما را عنایت می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۵

 

نماز شب دهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب دهم ماه شعبان ٬ چهار رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و آیة الکرسی را یک بار و سوره کوثر را سه بار بخواند پس کسی که این نماز را

بگزارد خداوند به فرشتگانش می فرماید : صد هزار حسنه برای او بنویسد و صد هزار درجه برای او بالا ببرید و

صد هزار در برای او باز کنید و برای همیشه بر او نبندید و او و پدر و مادرش و همسایگانش آمرزیده می شوند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۶

 

نماز شب یازدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب یازدهم از ماه شعبان هشت رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره جحد ( کافرون ) را ده بار بخواند به خدایی که مرا به راستی به پیامبری

برانگیخت این نماز را به جز مومن دارای ایمان کامل نمی گزارده و خداوند به او برای هر رکعتی باغی از باغ های

بهشت عنایت می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۶

 

نماز شب دوازدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب دوازدهم از ماه شعبان دوازده رکعت نماز بگزارد  که در

هر رکعتی سوره حمد را یکبار و سوره تکاثر را ده بار بخواند خداوند گناهان چهل ساله او را می آمرزد و برای او

چهل درجه بالا می برد و برای او چهل هزار فرشته طلب آمرزش می کنند و برای او ثواب کسی که شب قدر را

درک کرده باشد است

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۶

 

نماز شب سیزدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب سیزدهم از ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره تین را یک بار بخواند گویا که دویست برده از فرزندان حضرت اسماعیل علیه

السلام را آزاد کرده باشد و از گناهانش به مانند روزی که از مادر متولد شده بیرون می آید و خداوند دوری از آتش

را به او عنایت می فرماید و با محمد صل الله علیه و آله و  ابراهیم علیه السلام هم نشین می شود

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۶

 

نماز شب چهاردهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب چهاردهم از ماه شعبان چهار رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره والعصر را پنج بار بخواند خداوند برای او پاداش نمازگزاران از آدم تا روز

قیامت را می نویسد و در حالی او را بر می انگیزد که صورتش از آفتاب و ماه درخشان تر است و آمرزیده می شود

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۷

 

نماز شب پانزدهم ماه شعبان ( شب ولادت امام زمان عج الله ):

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب پانزدهم میان مغرب و عشاء چهار رکعت نماز بگزراد که

در هر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره اخلاص را ده بار بخواند ( در روایت دیگری یازده بار ) و پس از تمام شدن

نماز ده بار بگوید : یا رَبِ‏ اغْفِرْ لَنَا و نیز ده بار بگوید : يَا رَبِ‏ ارْحَمْنَا و ده بار بگوید : یا رَبِّ تُبْ عَلَيْنَا و بیست و یک

بار سوره اخلاص را بخواند و آنگاه ده بار بگوید :

سُبْحَانَ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَى وَ يُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ هُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير

خداوند تعالی ( دعای ) او را مستجاب و حوائج او را در دنیا و آخرت برآورده می سازد و نامه اش را به دست راست

او می دهد و تا سال آینده در نگهبانی خداوند تعالی است

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۸

 

نمازی دیگر در شب نیمه شعبان جهت دیدن پیامبر در خواب :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب نیمه شعبان با بهترین  شکلی خود را پاکیزه نموده و

دو لباس تمیز بپوشد آن گاه به سوی مصلایش آمده و نماز عشاء را بخواند آن گاه دو رکعت نماز بگزارد که در

رکعت اول بعد از حمد سه آیه اول سوره بقره ٬ آیة الکرسی و سه آیه اخر سوره بقره ( آمن الرسول ) را بخواند

و در رکعت دوم سوره حمد و بعد سوره ناس را هفت بار و فلق را هفت بار و اخلاص را نیز هفت بار بخواند ٬ آنگاه

سلام داده و بعد از آن چهار رکعت نماز بگزارد که در رکعت اول سوره یس و در رکعت دوم سوره دخان و در رکعت

سوم سوره سجده و در رکعت چهارم سوره مُلک را بخواند. ( البته بعد از سوره حمد و هنگام قرائت آیه سجده

به سجده رفته و دوباره بلند شود و نماز را ادامه دهد ) آن گاه بعد از آن صد رکعت بگزارد که در هر رکعتی سوره

اخلاص را ده بار و الحمد الله را یک بار بخواند خداوند برای او ٬ سه حاجت را برآورده می سازد یا در دنیا یا در آخرت

آنگاه اگر بخواهد که مرا در این شب ببیند ٬ می بیند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۱۵

 

نماز شب شانزدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شانزدهم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در هر رکعتی

حمد و آیة الکرسی را یک بار و سوره اخلاص را پانزده بار بخواند پس خداوند تعالی به من فرمود : کسی که دو

رکعت نماز را بگزارد به مانند آن چه را که به تو پیامبریت دادم به او می دهم و در بهشت برای او هزار کاخ بنا

می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۶

 

نماز شب هفدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب هفدهم ماه شعبان ٬ دو رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و اخلاص را هفتاد و یک بار بخواند پس وقتی که نمازش تمام شد هفتاد بار استغفار

گوید از جایش بلند نمی شود تا این که خداوند او را آمرزیده و بر او گناهی نمی نویسد

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۷

 

نماز شب هجدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب هجدهم ماه شعبان ده رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و اخلاص را ۵ بار بخواند خداوند هر حاجتی را که در آن شب می خواهد می دهد و

اگر او را بدبخت آفریده باشد پس خوشبخت قرار می دهد و اگر در همین سال بمیرد شهید از دنیا می رود

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۷

 

نماز شب نوزدهم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب نوزدهم از ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره مُلک را ۵ بار بخواند خداوند گناهان گذشته و آینده اش را می آمرزد و نمازها

یی که بعد از آن می خواند را می پذیرد و اگر پدر و مادرش در آتش باشد ایشان را از آتش بیرون می آورد

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۷

 

نماز شب بیستم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیستم ماه شعبان چهار رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره نصر را ۱۵ بار بخواند به خدایی که مرا بدرستی به پیامبری برانگیخت از دنیا

نمی رود مگر این که در خواب جای خود را در بهشت دیده و با فرشتگان مقرب محشور می شود

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۸

 

نماز شب بیست و یکم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و یکم از ماه شعبان هشت رکعت نماز بگزارد

که در هر رکعتی سوره های حمد و اخلاص و فلق و ناس را بخواند خداوند برای او به تعداد ستارگان آسمان حسنه

نوشته و به تعداد آن درجات او را بالا میبرد و به تعداد آن بدی های او را می زداید .

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۸

 

نماز شب بیست و دوم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب بیست و دوم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره های حمد و جحد ( کافرون ) را یک بار و اخلاص را ۱۵ بار بخواند خداوند تعالی نام او را در نام های

راستگویان می نویسد و در روز قیامت با گروه مرسلین می آید در حالی که او در پوشش خداوند تعالی است

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۸

 

نماز شب بیست و سوم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و سوم شعبان سی رکعت نماز بگزارد که در

آن سوره های حمد و زلزال را یک بار بخواند خداوند تعالی غل و غش را از دل او او می زداید و از کسانی است

که خداوند سینه اش را برای اسلام گشوده و او را در حالی بر می انگیزد که صورتش به مانند ماه شب چهارده

است

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۹

 

نماز شب بیست و چهارم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و چهارم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره نصر را ده بار بخواند خداوند تعالی با آزادی او از جهنم رهایی از عذاب و

عذاب قبر و حساب کوتاه و دیدار آدم و نوح و پیامبران و شفاعت ٬ اکرامش می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۹

 

نماز شب بیست و پنجم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند :کسی که در شب بیست و پنجم ماه شعبان ده رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره حمد و تکاثر را یک بار بخواند خداوند تعالی به او پاداش آمران به معروف و نهی کنندگان از منکر

و ثواب هفتاد پیامبر عنایت می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۳۹

 

نماز شب بیست و ششم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و ششم از ماه شعبان ده رکعت نماز بگزارد که

در هر رکعتی سوره حمد را یک بار و آیه آمن الرسول را ده بار بخواند خداوند تعالی او را از آفت های دنیا و آخرت

سلامت می دارد و در روز قیامت خداوند تعالی شش نور به او عنایت می فرماید

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۴۰

 

 نماز شب بیست و هفتم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و هفتم ماه شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در

هر رکعتی سوره حمد را یک بار و  ( سبح اسم ربک الاعلی ) را ده بار بخواند خداوند برای او یک میلیون حسنه

نوشته و یک میلیون بدی را از او دزدیده و یک میلیون درجه او را بالا می برد و او را با تاجی از نور می آراید

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۴۰

 

نماز شب بیست و هشتم ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب بیست و هشتم ماه شعبان چهار رکعت نماز بگزارد که

در هر رکعتی سوره حمد و اخلاص و فلق و ناس را یک بار بخواند خداوند تعالی او را در حالی از قبر بر می انگیزاند

که صورتش به مانند شب چهارده است و خداوند هراس های روز قیامت را از او دفع می کند

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۴۱

 

نماز شب بیست و نهم ماه شعبان :

در حدیث نبوی آمده که فرمودند : کسی که در شب بیست و نهم ماه شعبان ده رکعت نماز بگزارد که در هر

رکعتی سوره حمد را یک بار و سوره های تکاثر و فلق و ناس و اخلاص را ده مرتبه بخواند خداوند تعالی پاداش

کوشندگان به او داده و میزانش سنگین و به او در حساب تخفیف داده می شود و از صراط به سرعت برق می

گذرد

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۴۱

 

نماز شب سی ام ماه شعبان :

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند : کسی که در شب سی ام شعبان دو رکعت نماز بگزارد که در هر رکعتی

بعد از حمد سوره اعلی را ده بار بخواند پس از  اتمام نیز بر پیامبر صد بار درود برساند پس به خدای که مرا به

راستی به پیامبری برانگیخت خداوند برای او یک میلیون شهر در بهشت جاودان بالا می برد و اگر اهل آسمان ها

و زمین برای شمارش پاداش او گرد آیند توانایی آن را نداشته و خداوند برای او هزار حاجت را برآورده می سازد

 

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۴۱

 

پاداش روزه ماه شعبان‏

 

پاداش روزه ماه شعبان‏ :

 

1. ابو حمزه ثمالى مى‏گويد: امام باقر (ع) فرمود: هر كس ماه شعبان را روزه بگيرد، آن روزه او را از هر لغزش و

وصمه و بادره‏اى پاك خواهد كرد. ابو حمزه مى‏گويد: به آن حضرت گفتم: «وصمه» چيست؟ فرمود: قسم ياد

 كردن در مورد گناه و نذر كردن در نافرمانى خدا. گفتم: «بادره» چيست؟ فرمود: قسم خوردن به هنگام خشم. و

توبه كردن از اين گناهان، پشيمان شدن از آنهاست.

2. اسماعيل بن عبد الخالق مى‏گويد: نزد امام صادق (ع) سخن از ماه شعبان و روزه آن به ميان آمد، حضرت

 فرمود: فضيلت آن چنين و چنان است و چنين و چنان آثارى دارد، تا آنجا كه بسا آدمى دستش به خونى ناحق

آلوده مى‏شود و ماه شعبان را روزه مى‏گيرد و اين به حال او سود مى‏بخشد و گناهش آمرزيده مى‏شود.

3. مفضّل بن عمر از امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرمود به خدا سوگند روزه‏

شعبان و ماه رمضان، دو ماه پى در پى، توبه‏اى است كه مورد قبول پروردگار قرار گرفته است.

4. عبد اللَّه بن مرحوم ازدى مى‏گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‏فرمود:

هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، قطعا بهشت براى او واجب مى‏شود، و هر كس دو روز از آن را روزه

بگيرد، خداوند در دنيا در هر شب و روزى به او نظر رحمت مى‏افكند، و در بهشت نيز نظر رحمت او ادامه خواهد

يافت، و هر كس سه روز از آن را روزه بگيرد، در بهشت هر روز خدا را در عرش زيارت خواهد كرد.

5. اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق (ع) نقل كرده است كه پيامبر خدا (ص) فرمود: شعبان ماه من و رمضان

ماه خداست، و آن بهار تنگدستان است، و خداوند عيد قربان را قرار داده است تا شما بينوايان خود را سير كنيد.

پس از گوشت قربانى به آنان غذا دهيد.

6. ابو الصّباح مى‏گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‏فرمود: به خدا سوگند روزه شعبان و ماه رمضان

توبه‏اى است كه مورد قبول پروردگار قرار گرفته است.

7. مفضّل بن عمر مى‏گويد: امام صادق (ع) فرمود: پدرم ميان روزه شعبان و ماه رمضان يك روز فاصله مى‏انداخت،

و على بن الحسين (ع) آن دو را به هم وصل مى‏كرد و مى‏فرمود: روزه دو ماه پى در پى توبه‏اى است كه مورد

پذيرش خداوند است.

8. عمرو بن خالد از امام محمد باقر (ع) نقل كرده است كه فرمود: پيامبر خدا (ص) روزه شعبان و ماه رمضان

را به يك ديگر وصل مى‏كرد، ولى مردم را از

وصل كردن آن دو نهى مى‏نمود و مى‏فرمود: اين دو ماه، ماه خداست و كفّاره گناهان قبل و بعد آن است.

9. حفص بن بخترى از امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرمود: زنان پيامبر (ص) هر گاه قضاى روزه بر آنان

واجب مى‏شد آن را تا ماه شعبان به تأخير مى‏انداختند، زيرا خوش نمى‏داشتند كه مانع خواسته‏هاى رسول

 خدا (ص) شوند، و چون ماه شعبان فرا مى‏رسيد روزه مى‏گرفتند و پيامبر (ص) نيز با آنان روزه مى‏گرفت: و

رسول خدا (ص) مى‏فرمود: شعبان ماه من است.

10. سماعة بن مهران مى‏گويد: به امام صادق (ع) گفتم: آيا كسى از پدران شما ماه شعبان را روزه

گرفته است؟ فرمود: بهترين پدران من رسول خداست و او ماه شعبان را روزه مى‏گرفت.

11. يونس بن يعقوب مى‏گويد: از امام صادق (ع) سؤال كردم آيا از پدران شما كسى ماه شعبان را روزه

مى‏گرفته است؟ فرمود: بهترين پدران من پيامبر خداست كه بيشتر روزه‏هاى خود را در ماه شعبان مى‏گرفت.

12. زيد بن اسلم مى‏گويد: از پيامبر خدا (ص) در باره روزه ماه رجب سؤال كردند، فرمود: چرا از روزه ماه شعبان

غافليد؟

13. اسامة بن زيد مى‏گويد: رسول خدا (ص) پى در پى روزه مى‏گرفت تا آنكه مردم مى‏گفتند: ديگر افطار

نخواهد كرد، و روزه را ترك مى‏كرد تا آنكه مردم مى‏گفتند: ديگر روزه نخواهد گرفت. راوى مى‏گويد: به اسامه

گفتم: آيا پيامبر را ديده‏اى كه در ماهى بيش از ماههاى ديگر روزه بگيرد؟ گفت: آرى.

گفتم: كدام ماه؟ گفت: ماه شعبان ماهى است كه مردم از آن غافلند، و اين ماه ميان رجب و رمضان قرار دارد،

 و ماهى است كه اعمال انسان در آن به سوى پروردگار جهانيان بالا مى‏رود، از اين رو دوست دارم در حالى كه

 روزه‏دار هستم عملم بالا رود.

14. انس مى‏گويد: از رسول خدا (ص) سؤال شد: كدام روزه بهترين روزه‏هاست؟

فرمود: روزه ماه شعبان كه براى بزرگداشت ماه رمضان گرفته مى‏شود.

15. امّ سلمه مى‏گويد: پيامبر (ص) هيچ ماهى را به تمامى روزه نمى‏گرفت، مگر ماه شعبان را كه آن را به

 رمضان وصل مى‏كرد.

16.ابن عباس مى‏گويد: رسول خدا (ص) در حالى كه يارانش نزد او از فضايل شعبان سخن مى‏گفتند- فرمود:

شعبان ماه شريفى است، و آن ماه من است، و حاملان عرش آن را بزرگ مى‏شمارند و قدرش را مى‏شناسند، و

آن ماهى است كه ارزاق مؤمنان به خاطر ماه رمضان در آن افزون مى‏شود، و بهشت را در آن ماه مى‏آرايند، و از آن

روى آن را شعبان ناميده‏اند كه ارزاق مؤمنان به خاطر ماه رمضان در آن تقسيم مى‏شود، و آن ماه عمل است و

حسنات در آن هفتاد برابر مى‏شود، و بديها فرو مى‏ريزد، و گناهان آمرزيده مى‏شود، و حسنات پذيرفته مى‏گردد، و

خداوند بزرگ در اين ماه به بندگان خود مباهات مى‏كند، و از عرش خود به روزه داران و عبادت‏كنندگان نظر رحمت

مى‏افكند و به آنان بر حاملان عرش خود مباهات مى‏نمايد. در اين هنگام على بن ابى طالب (ع) برخاست و گفت:

پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا، بخشى از فضايل اين ماه را براى ما بيان كنيد تا رغبت ما نسبت به روزه

گرفتن و عبادت كردن در آن بيشتر شود و براى خداوند جليل در آن شب زنده دارى كنيم.

پيامبر (ص) فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد حسنه براى او مى‏نويسد كه هر

 حسنه با عبادت يك سال برابر است.

و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهان ويرانگر او زدوده مى‏شود.

 و هر كس سه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد درجه از مرواريد و ياقوت در بهشت براى او بالا برده مى‏شود.

 و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد روزى او وسيع مى‏گردد.

 و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد محبوب بندگان خدا مى‏شود.

و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او مى‏گرداند.

 و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از شرّ ابليس و لشكريان او، و از شرّ وسوسه‏ها و اشاراتش

مصون مى‏ماند

و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از دنيا بيرون نمى‏رود مگر اينكه از آب حوضهاى بهشت

سيراب مى‏گردد.

 و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، نكير و منكر به هنگام سؤال و جواب بر او مهر مى‏ورزند.

و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع براى او وسيع مى‏كند.

 و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر روى قبرش نصب مى‏كنند.

 و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هر روز هفتاد هزار فرشته در قبرش به زيارت او مى‏روند تا

روزى كه در صور دميده شود.

 و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او آمرزش مى‏طلبند.

و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، به چهارپايان و درندگان و حتى به ماهيان درياها الهام مى‏شود

كه براى او آمرزش بخواهند.

 و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزّتمند او را ندا مى‏كند: به عزّتم سوگند كه تو را

به آتش دوزخ نمى‏سوزانم.

 و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد. هفتاد درياى آتش بر او خاموش مى‏گردد.

و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى دوزخ به روى او بسته مى‏شود.

 و هر كس هيجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، همه درهاى بهشت به رويش گشوده مى‏شود.

 و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار كاخ از مرواريد و ياقوت در بهشت به او داده مى‏شود.

و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار حوريه بهشتى به او تزويج مى‏كنند.

 و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به او خوشامد مى‏گويند و با پر و بال خود

 او را نوازش مى‏كنند.

 و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار حلّه از ديباى نازك و ضخيم به او مى‏پوشانند.

 و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هنگام خروج از قبر، مركبى از نور براى او مى‏آورند و

او بر آن سوار مى‏شود و به سوى بهشت پرواز مى‏كند.

و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، شفاعتش در حق هفتاد هزار نفر از يكتا پرستان

 پذيرفته مى‏شود.

و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، برات بيزارى از نفاق را به او مى‏دهند.

 و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را براى او صادر مى‏كند.

 و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات آزادى از آتش دوزخ را براى او مى‏نويسد.

 و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد چهره‏اش نورانى مى‏شود.

 و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از خشنودى كامل الهى برخوردار مى‏گردد.

 و هر كس تمام سى روز ماه شعبان را روزه بگيرد، جبرئيل از جلوى عرش او را ندا مى‏كند: اى فلانى، عمل خود

را از سر گير و به كار نو بپرداز كه گناهان گذشته‏ات بخشيده شده است، و خداوند جليل مى‏گويد: اگر گناهان تو

به شماره ستارگان آسمان و قطرات باران و برگ درختان و به تعداد ريگها و شنهاى بيابان و روزهاى دنيا بوده ه

مه را بر تو بخشودم، و اين كار بر خدا دشوار نيست پس از آنكه تو ماه شعبان را روزه گرفته‏اى. ابن عباس

مى‏گويد: اين ثواب روزه ماه شعبان است.

منبع : ثواب الاعمال ترجمه انصاری ص ۱۱۹ الی ۱۲۷

 

فضیلت ختم روزه در روزهای دوشنبه و پنج شنبه ماه شعبان :

 

از رسول خدا صل الله علیه و آله روایت شده است که فرمود : کسی که روز دوشنبه و پنج شنبه ماه شعبان را

 روزه بگیرد خداوند برای او بهره ای قرار می دهد پس کسی که در این دو روز را روزه بگیرد خداوند برای او بیست

حاجت از حاجت های دنیایی و بیست حاجت از حاجت های آخرتی را برآورده می سازد

 

منبع : اقبال الاعمال ص ۲۰۱